zang en gitaar.
Reeds in de oudheid was de combinatie van zang met een tokkelinstrument een geliefde vorm van muziekvermaak. Dit leverde een schat aan prachtige composities op welke in de late middeleeuwen werden genoteerd door de rondtrekkende troubadours en Minnesänger. Vele van deze musici vonden in de roerige tijden van de 13e eeuw hun toevlucht aan het hof van kunst-mecenas Alfonso el Sabio (1221-1284), koning van Castilië en León. Van deze Spaanse vorst stammen de beroemde “Cantigas de Santa María”, een bundel van oud-Iberische liederen, waar zowel Moorse als ook Duitse en Franse invloeden waarneembaar zijn.
Ook de latere ballades en romances van de renaissance en het uiteindelijke kunstlied zoals die ontstond ten tijde van het classicisme vinden hun oorsprong in het middeleeuwse idioom van de troubadours. Hoogtepunt op deze ontwikkeling vormen de laat 18e-eeuwse componisten Sor en Giuliani die met hun verstrengeling van de klassieke stijlvorm en akkoordiek in combinatie met vroeg romantische lijnen aan de poorten staan van een nieuw tijdperk, de Romantiek.
- Middeleeuwse “Cantigas de Santa María” van Alfonso el Sabio en Duits/Nederlandse liederen van Minnesänger als Walther von der Vogeweide.
- Spaanse Romances, Sephardische gezangen en “Villancicos”, Nederlandse ballades en franse “Noëls” uit de 15e en 16e eeuw. (Mudarra, Encina, Antwerps Liedboek e.a.).
- Vocale Werken van Antonio Vivaldi
- Seguidillas van Fernando Sor, “Caprichos liricos españoles” van Manuel García en ariettes en cavatines van Mauro Giuliani.
- Instrumentale werken uit de Renaissance en Barok van Encina, Mudarra, de Sermisy, Dowland en Weiss.
- Laat klassiek / vroeg romantische instrumentale werken van Fernando Sor.